Een 42-jarige succesvolle Parijse acteur besluit zijn vrouw te verlaten om samen te gaan wonen met een 24-jarige studente. Maar nog voor de verhuizing naar hun nieuwe appartement slaat het noodlot toe: hij wordt op zijn scooter aangereden door een bus en zal nooit meer kunnen lopen. Afwisselend vertellen François en Éléonore in de ik-vorm over wat hen overkomt, wat dat met hen doet en wat voor emoties zij daarbij hebben. Hoe geef je je leven vorm als iemand met een beperking of als partner van iemand die in een rolstoel zit? Zal de prille relatie overleven? Hoeveel kun je van iemand houden en hoeveel kun je jezelf wegcijferen voor een ander? In het overweldigende verhaal voelt de lezer mee met beide personages en leest hij ook hoe de mensen uit hun omgeving reageren. Alles over dit gevoelige onderwerp is bijzonder goed uitgewerkt, de schrijfster heeft zich goed geïnformeerd en de lezer zal zichzelf afvragen hoe hij zou reageren. Een boeiende, overrompelende, goed en vlot geschreven roman die je in één adem uit wilt lezen. Meest gelezen auteur in Frankrijk van dit moment. Duidelijke druk.